x تبلیغات
مجله دلتا

برویم بر در شمس العماره …

یکی از معروف‌ ترین ساعت‌ های ایران، ساعت شمس‌ العماره است که ملکه ویکتوریا آن را به ناصرالدین شاه قاجار هدیه کرده است.
شمس العماره

امروز در مجله دلتا می‌خواهیم گشتی در تهران قدیم بزنیم، با یکدیگر قدمی به دنیای زیبای عمارت شمس العماره کاخ گلستان بگذاریم. یک بنای باشکوه که تا زمانی بلند ترین ساختمان پایتخت بود و به عنوان یکی از نمادهای تاریخی تهران شناخته می‌شد. جایی که همیشه جذابیت خود را برای گردشگران داخلی و خارجی به نمایش گذاشته و هرگز هم کهنه نمی‌شود. بازی نور و رنگ و آینه و شیشه های رنگی که همیشه مأوای عکاسان بی شماری بوده است. با صفحه گردشگری مجله دلتا بمانید.

کاخ گلستان

داستان شمس العماره

روزی روزگاری ناصرالدین شاه به ولایت فرنگ سفر کرد و در آنجا آسمان خراش ها و ساختمان های بلند هوش از سرش ربود. او که در فرنگ گردی هایش بسیار مجذوب آنها شده بود، تصمیم گرفت یکی از آن ها را برای خود داشته باشد. از این رو شاه قاجار وقتی از سفر بازگشت و پایش به تهران رسید، دستور ساخت شمس‎العماره، بلندترین ساختمان تا آن دوره بنا شده را صادر کرد.

القصه، عمارتی بنا شد که بلندترین ساختمان آن روز تهران بود. با 5 طبقه و 35 متر ارتفاع. شمس العماره نام گرفت و در ضلع شرقی مجموعه‎ کاخ گلستان، در مدت دو سال ساخته شد و قد کشید. به علت ارتفاع زیاد و تزیینات منحصر به فرد آن، به شاخص‎ ترین بنای این مجموعه تبدیل شد. از آنجایی نامش را «شمس‎العماره» گذاشتند که در فرهنگ لغت نامه دهخدا «آفتاب ساختمان ها» معنی شده است.

آفتاب ساختمان ها

ساختمان قصه ما خیلی زود با تزئینات و کاشی کاری ها، آینه ها و نقاشی های داخلی خیره کننده، حسابی در میان زیباترین ساختمان های کاخ گلستان و تهران معروف شد. هنوز هم این عمارت با معماری ایرانی و غربی خود، جذابیت هایش را برای پایتخت نشینان و گردشگران حفظ کرد.

معماری

یکی از شاخصه های بنای شمس العماره در زمان خود آن بود که تا قبل از ساخت این بنا، فلز در سازه‎ هیچ ساختمانی در ایران استفاده نشده بود و این بنا اولین ساختمانی در تهران بود که در آن فلز به کار رفت.

جلوخانِ زیبای شمس‎العماره بسیار منحصر به فرد است که اگر برای دیدن این ساختمان زیبا بروید امکان ندارد با آلبوم خلالی از عکس، به خانه برگردید. نوری که در روز به نمای متقارن و متعادل این بنا می پاشد و تزئینات آن را بیشتر می‌نمایاند.

عمارت

دو برج بلند در دو طرف این بنا ساخته شده که عظمت و شکوه آن را دو چندان کرده است، کاشی کاری های هنرمندانه و پنجره سازی شمس ‎العماره به صورت ایرانی طراحی شده و کاشی‎ های هفت رنگ در نمای شمس ‎العماره به سبک قاجاری است.

در طبقه‎ی اول بنا ایوان و تالار شاه‌ نشین قرار دارد. با آینه‌ کاری های دیدنی  و ممتاز  که دل هر گردشگر را می‌رباید. برای تشریفات و مراسم رسمی از این مکان استفاده می‌شد، با شاه نشینی که رو به حیاط است و دید خوبی از روبرو دارد. البته به جای باغچه، قبلاً آنجا حوضچه بزرگی بود.

طبقات دیگر سکنه دائم نداشتند، با اینکه اتاق های مختلف و راهرو هایی در آنجا وجود دارند، بیشتر کاربرد موقت داشته و برای تفریحات روزانه، صرف عصرانه و … به آن سر می‌زدند. حتماً بارها نام  کلاه فرنگی را شنیده اید. بخشی از عمارت شمس العماره است و با رفتن به طبقه آخر به آن می‌رسیم. حفاظ های چوبی محکمی دارد. نقاشی ها، تزیینات مشبک، آینه کاری های بسیار چشم نواز  و … در آن به چشم می‌خورند.

تالار

شمس‌ العماره و ملکه ویکتوریا

یکی از معروف‌ ترین ساعت‌ های ایران ساعت شمس‌ العماره است. در سال ۱۲۵۲ ملکه ویکتوریا آن را به ناصرالدین شاه قاجار هدیه کرد. صدای بلند این ساعت سال ها گوش اهالی کاخ گلستان را آزار می‌داد، تا اینکه در سال ۱۲۵۵، برای کم کردن صدایش سراغش رفتند و بر اثر همین دستکاری، ساعت ملکه ویکتوریا خاموش شد و هیچ گاه کار نکرد.
ناصرالدین شاه به ساعت علاقه زیادی داشت و بسیاری از سفرا و بزرگان و اروپایی‌ها به او ساعت هدیه می‌کردند. اکنون حدود ۸۰ ساعت با ارزش در کاخ گلستان موجود است.

گذشت تا سال ۱۳۹۱ معروف ترین ساعت‌ ساز تهران دعوت شد و آن را تعمیر کرد. برای مدت کوتاهی صدای ناقوس این ساعت بلند شد؛ اما برای مسئولان کاخ گلستان هزینه نگهداری آن زیاد بود و پس از مدت کوتاهی دوباره خاموش شد.

ساعت

حرف آخر

تهران قدیم همیشه دیدنی است. برخی از گردشگران خارجی فقط برای گرفتن چند عکس حاضرند کل تهران را بپیمایند تا به بناهای فراموش شده، در تهران پر از شلوغی برسند. بد نیست تا ما هم برای دیدن این بناهای به یادگار مانده از ساکنین قدیم آنها به سراغشان برویم. همچنین اینکه در مراجعه به شمس العماره خوب است بدانید برای رفتن به طبقات دیگر بنا باید از پله های باریکی بالا بروید. به میدان پانزده خرداد بروید، کاخ گلستان، سپس جنب موزه مردم شناسی

 

جاهای دیدنی گیلان ؛ تالاب استیل

تالاب استیل اولین ایستگاه در کشورمان است که پرنده های مهاجر در آن توقف می‌کنند؛ همین موضوع این تالاب را به جاذبه ای جذاب برای پرنده نگری تبدیل کرده است.
جاهای دیدنی گیلان

شهر های مرزی همیشه دیدنی هستند. یک پای گردشگری شان آن ور است و یک پای گردشگری شان این ور. یک سر بازارهایش به چانه زدن های خودمان می‌رسد و یک سر دیگرش به چانه بی چانه آن ها. امروز با مجله دلتا می‌بریمتان به یکی از جاهای دیدنی گیلان که هرچه از آن بگوییم باز هم کم است. این خطه سرسبز راتا انتها که برویم می‌رسیم به یکی از همین شهر های مرزی. به آستارا با جاذبه های مشهور و جاده دیدنی گردنه حیران، اما بعید می‌دانم نام تالاب بین المللی استیل را شنیده باشید. جایی که نامش برای اهالی این شهر و گیلانی ها آشناست؛ در کنار جاده رشت به آستارا قرار دارد و مقصد بساری گردشگران است.

آستارا

تالاب استیل

در 7 کیلومتری جاده رشت به آستارا تالاب استیل که از آن به عنوان آخرین تالاب باقی مانده شهرستان آستارا یاد می‌کنند، می‌درخشد. منظره ای زیبا از کوهستان و جنگل در کنار هم. در شمالی ترین نقطه و یکی از جاهای دیدنی گیلان که اولین ایستگاه فرود پرنده های مهاجر به ایران است. در زبان تالشی به آن هستل به معنای آبگیر می‌گویند. اینجا یکی از پنج منطقه نمونه گردشگری استان گیلان است و شکار در آن ممنوع است. یکی از زیباترین تالاب ها با درختان توسکای داخل آن که با وزش بادهای محلی در آب به این سو و آن سو می‌روند و به همین دلیل اینجا به نام درختان شناور نیز مشهور است.

کوهستان البرز

در تالاب استیل چه کنیم؟

مناظر طبیعی را ببینیم

مناظر فوق العاده زیبا و طبیعت متفاوت و تماشایی این تالاب بسیار چشم نواز است. طبیعت در اینجا پهنه ای آبی در برابر تان گسترده است که در روز زیر نور آفتاب مانند الماسی می‌درخشد. کوه های سرسبز و پر درخت البرز پس زمینه آن است و با قامتی بلند، پشت دریاچه قد علم کرده اند. در گوشه گوشه تالاب، نیزارها و زمین های کشاورزی، شالیزارها و خانه های کوچک و بزرگ را می‌بینید که به مناظر پیش روی تان تنوع داده اند.

درختان کوتاه و بلندی را در میان آب می‌بینید که گویا در آن غوطه می‌خورند. پدیده ای که شاید حالتی وهم آلود و مرموز به تالاب می‌دهد و چشم اندازمان از طبیعت زیبا تر می‌کند.

تالاب استیل

قایق سواری کنیم

از آنجایی که تالاب استیل مامن و پناهگاه حیوانات مختلف آبزی و پرندگان است، تنها تفریح آبی که در این تالاب می‌توان انجام داد، قایق سواری است. در اینجا انواع قایق های پدالی و موتوری‌ برای سواری و گردش در تالاب وجود دارد.

پرنده نگری کنیم

تالاب استیل اولین ایستگاه در کشورمان است که پرنده های مهاجر در آن توقف می‌کنند؛ همین موضوع این تالاب را به جاذبه ای جذاب برای پرنده نگری تبدیل کرده است. چنگر نوک سرخ، باکلان ها، اگرت ها، ابیا، گاوچرانک، خوتکای سفید و مرغابی سانانی که از مناطق سردسیر به این منطقه آمده اند، پرنده های دیدنی و سوژه های مناسب عکاسی برای شما هستند.

نکته: شکار ممنوع است. تالاب استیل در منطقه شکار ممنوع قرار دارد و از آنجایی که پرنده های مهاجر به آنجا می‌آیند، شکارشان ممنوع است و هر گونه تلاش برای این کار با اعمال جریمه و زندان مواجه می‌شود.

پرنده

 

کمپ بزنیم

اگر از آن دسته افراد هستید که به ماندن در طبیعت علاقه دارید و لذت بردن از مناظر زیبا بدون یک زیرانداز و یک وعده غذای مختصر در طبیعت برایتان کم است. می‌توانید راهی تالاب استیل شوید و چند ساعتی را در یکی از بهترین جاهای دیدنی گیلان بگذرانید.

عکاسی کنیم

اصلاً می‌شود به همچین بهشت زیبایی سفر کرد و بدون عکس برای آلبوم خاطرات برگشت؟ مگر داریم؟ اینجا می‌توانید از چشم انداز دلربایی که مقابل چشمانتان قرار گرفته، عکس بگیرید و حسابی سر ذوفق بیایید. می‌توانید از حیوانات مختلف، از درختان شناور و پرندگان و ده ها دیدنی دیگر عکس بگیرید.

شمال

چطور برویم؟

آدرس: استان گیلان، آستارا، کیلومتر 7 جاده رشت به آستارا

اگر از تهران به سمت تالاب بروید یا نه، از هر کجای ایران که می‌خواهید برای دیدن تالاب استیل بیایید، باید ابتدا خود را به گیلان برسانید، سپس به سمت جاده آستارا-رشت (بلوار معلم) برانید. ۷ کیلومتری شهر آستارا، در حاشیه جاده رشت به آستارا تالاب را خواهید دید. بهترین راه برای ورود به تالاب استیل استفاده از قسمت شمالی آن است.

قایق

صفحه قبل 1 صفحه بعد